H Ελένη του σήμερα...

H Ελένη του σήμερα...

Η Ελένη, μια μαθήτρια της Β' λυκείου, ζει σε μια μικρή συνοικία της Θεσσαλονίκης. Όντας κόρη μισθωτών δημοσίων υπαλλήλων, η οικονομική της κατάσταση δεν της επιτρέπει να έχει την καλύτερη δυνατή μόρφωση που θα μπορούσε να της παρέχει ένα ιδιωτικό σχολείο. Ωστόσο, οι νοητικές της ικανότητες είναι αρκετά υψηλές και καταβάλλει σημαντική προσπάθεια για να εξασφαλίσει ένα κερδοφόρο και σίγουρο μέλλον που θα της προσφέρει μια άνετη ζωή. Είναι ιδιαίτερα εμφανίσιμη κοπέλα και αυτό σε συνάρτηση με το γεγονός ότι δεν της αρέσουν οι κοινωνικές διακρίσεις και αποδέχεται το διαφορετικό, της προσφέρει την δυνατότητα να έχει καλές κοινωνικές σχέσεις με τα συνομήλικα της άτομα. Οι γονείς της δεν διαθέτουν ιδιαίτερο μορφωτικό επίπεδο για να την βοηθήσουν, αλλά της έχουν κληροδοτήσει σημαντικές ανθρωπιστικές αξίες και είναι πρόθυμοι να την στηρίξουν σε κάθε της επιλογή. Παρ' όλα αυτά στην Ελένη έχουν δημιουργηθεί κάποιες ανασφάλειες και προβληματισμοί, επειδή ο αδελφός της ανήκει στους πτυχιούχους που τους μαστίζει η ανεργία.

Η Ελένη είναι απογοητευμένη γιατί έχει αντιληφθεί ότι όσο και να διαβάζει, ακόμα και αν καταλάβει μια από τις πρώτες θέσεις σε ένα ελληνικό πανεπιστήμιο... αυτό δεν είναι σίγουρο ότι θα της εξασφαλίσει την επαγγελματική της επιτυχία.Οι επαγγελματικές ευκαιρίες στην Ελλάδα είναι περιορισμένες λόγω του ότι βρίσκεται σε οικονομική κρίση τα τελευταία χρόνια. Οι άνθρωποι όμως δεν προσπαθούν να βελτιώσουν την κατάσταση της χώρας. Βλέπει ότι ζει σε μια κοινωνία διαφθοράς όπου οι νέοι φοιτητές νιώθουν ότι έχουν μόνο δικαιώματα και καμία υποχρέωση.

Οι περισσότεροι προσπαθούν να επιτύχουν με ανορθόδοξα μέσα αντί να μοχθήσουν και να κοπιάσουν οι ίδιοι. Φοβάται πως ενώ είναι άτομο που δεν διατίθεται να διαφθείρει τις αξίες και τα ιδανικά της και πρόκειται να αγωνιστεί για να πετύχει τους στόχους της, δεν δύναται να βρει εργασία. Επίσης, παρατηρεί ότι είναι δύσκολο να εκτιμηθούν οι ικανότητες της διότι στην γενιά της έχει μεγαλύτερη σημασία η εμφάνιση από το πνευματικό επίπεδο κάποιου.

Έχει συνειδητοποιήσει ότι ζει σε μια κοινωνία της ''εικόνας '' όπου το ''φαίνεσθαι'' έχει μεγαλύτερη αξία από το ''είναι''. Δηλαδή η εξωτερική εμφάνιση είναι πιο πιθανό να ανοίξει σε κάποιον τις πόρτες της επαγγελματικής και κοινωνικής καταξίωσης παρά η ηθική και πνευματική ολοκλήρωση. Οι άνθρωποι προτιμούν να προσεγγίζουν το ''φαίνεσθαι'' από το ''είναι'' γιατί αυτό είναι η ευκολότερη λύση.Έτσι, καταλήγει να απαξιώνεται εντελώς η ουσία και η επιφάνεια να αποτελεί το κυριότερο συστατικό της επιτυχίας.

Παρ΄ όλο που είναι εμφανίσιμη όμως δεν θέλει να την θαυμάζουν γι αυτό αλλά για το πνευματικό της επίπεδο, για τους διευρυμένους πνευματικούς της ορίζοντες και για την πίστη της σε υψηλές αξίες και ιδανικά. Γι αυτό τον λόγο αποφασίζει ότι μάλλον θα αναγκαστεί να καταφύγει στο εξωτερικό αναζητώντας ένα καλύτερο μέλλον. Θεωρεί ότι μόνο έτσι θα αναγνωριστεί η αξία της και θα μπορέσει να βρει ευκολότερα μια εργασία στον χώρο που επιθυμεί χωρίς να κανένας να προσπαθήσει να εκμεταλλευτεί την εξωτερική της εμφάνιση. Ελπίζει ότι θα μπορέσει να ζήσει σε ένα περιβάλλον ισονομίας, ισοπολιτείας και αξιοκρατίας όπου δεν θα επικρατεί το δίκαιο του ισχυρού. Ο καθένας θα μπορεί να αναρριχηθεί σε θέσεις και αξιώματα με βάση τις δυνατότητες του και όχι με βάση τις γνωριμίες του και την οικονομική του ισχύ.

Πιστεύει ότι αν επισκεφθεί τις προηγμένες χώρες θα συναντήσει πιο συνειδητοποιημένους πολίτες που θα την κρίνουν περισσότερο με βάση τις γνώσεις της, παρά με την εικόνα. Σκεπτόμενη λοιπόν το μέλλον της, φαντάζεται τον εαυτό της να βρίσκεται στο εξωτερικό και η ίδια και η οικογένεια της. Με τον τρόπο αυτό θα μπορέσει να προστατέψει και τα παιδιά της από την ανιαρή κοινωνία της εικόνας.

Αναστασιάδου Πηνελόπη και Γιαμαλίδου Ελένη