Φόβος

Φόβος

Φόβος.

Σαν ένα παράσιτο, σε μολύνει.

Σε κυριεύει στην παραμικρή στιγμή αδυναμίας,

Εκείνη τη μαγική στιγμή που σε χωρίζει από την αλήθεια,

Τρυπώνει στα όνειρά σου.

Απλώνει τις ρίζες του μέσα σου,

Αργά, σταθερά, κρυφά.

Η άρνησή σου τον κάνει δυνατότερο,

Τον τρέφει.

Φόβος.ΠεριπλανιέταιΣτα μονοπάτια του μυαλού σου,Στα πιο σκοτεινά κακοφωτισμένα δρομάκια του,Όπου αιωρούνται τα φαντάσματα ξεχασμένης ενοχής.Θρονιάζεται ανάμεσα στους πιο βαθιούς φόβουςΚαι τις πιο επιφανειακές ανησυχίες.Σαν το σαράκι, σε κατατρώει.

Φόβος.Γεννιέται από τις στάχτες του εγωισμούΜε σιωπηλές κραυγές Που δεν τολμούν να ακουστούν.Μια συμπαγής ησυχία, Φυλακίζει οποιοδήποτε κάλεσμα για βοήθεια.Σαν ένα κελί, το αποσιωπά...

Γεμιντζή Ελένη