Η ασυδοσία που απέκτησαν οι Τριάκοντα λόγω της εξουσίας τους σε σύγκριση με την ασυδοσία των σύγχρονων πολιτικών ηγετών

Η ασυδοσία που απέκτησαν οι Τριάκοντα λόγω της εξουσίας τους σε σύγκριση με την ασυδοσία των σύγχρονων πολιτικών ηγετών

Η εξουσία και η δύναμη από τα αρχαία χρόνια διέθετε στον εκάστοτε κάτοχό τους την ικανότητα να παραμένει στην εξουσία, κάνοντας οτιδήποτε ήθελε και καθιστούσε τους πολίτες και γενικά τον υπόλοιπο κόσμο ανήμπορο να αντιδράσει και να τον σταματήσουν. Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα της αρχαιότητας βρίσκεται στα χρόνια την τυραννίας στην Αθήνα, μετά την ήττα της στον Πελοποννησιακό Πόλεμο, και την επιβολή των Τριάκοντα Τυράννων στην εξουσία της. Οι δύο σημαντικότεροι τύραννοι από τους τριάντα ήταν ο Κριτίας και ο Θηραμένης, παλιοί φίλοι που κατέληξαν εχθροί λόγω των διαφορετικών πολιτικών και κυβερνητικών βλέψεών τους, ακόμα και από την αρχή της εξουσίας τους. Αυτή η σύγκρουση οδήγησε σε δίκη του Θηραμένη, η οποία ήταν προμελετημένη, καθώς ο Κριτίας είχε διατάξει μαχαιροφόρους να απειλούν τους βουλευτές, ώστε να μην φέρουν αντίρρηση σε οτιδήποτε αποφάσιζε. Έτσι, καταδίκασε άδικα σε εκτέλεση τον Θηραμένη χωρίς κανείς να μπορεί να αντιδράσει καθώς οι ζωές των ίδιων των βουλευτών κινδύνευαν. Αυτό είναι ένα από τα ιδανικότερα παραδείγματα για την ασυδοσία ισχυρών πολιτικών. Ο Κριτίας αψηφώντας τον νόμο που τον εμπόδιζε να εκτελέσει τον Θηραμένη, χωρίς την συναίνεση των βουλευτών, έφερε εις πέρας τον στόχο του και κανείς δεν είχε την δυνατότητα να τον σταματήσει, καθώς είχε αρκετή εξουσία για να εκβιάσει και να εξαναγκάσει οποιονδήποτε πράξει όποια ενέργεια αυτός όριζε. Αργότερα, οι Τριάκοντα διέπραξαν αμέτρητες αυθαιρεσίες, διώχνοντας τον λαό της Αθήνας από την πόλη. Και σε αυτήν την περίπτωση, ακόμα και όλος ο λαός δεν επαρκούσε για να αρνηθεί αυτήν την απόφαση, διότι οι Τριάκοντα είχαν υπό την εξουσία τους τον στρατό και τη φρουρά που τους είχαν στείλει οι Σπαρτιάτες. Έτσι, όλοι οι πολίτες φοβόνταν να αντιδράσουν επειδή θα έθεταν τη ζωή τους σε κίνδυνο.

Παρόμοιες, σχεδόν καταστάσεις παρατηρούνται και στη σημερινή εποχή, απλά με λίγο διαφορετικό τρόπο. Το καθεστώς της τυραννίας εμφανίστηκε και στα τελευταία χρόνια με τη μορφή της δικτατορίας. Σε καθεστώς δικτατορίας, ο δικτάτορας είναι ο απόλυτος μονάρχης της χώρας. Μπορεί να διαπράξει οποιαδήποτε ενέργεια επιθυμεί, συμπεριλαμβανομένων αυθαιρεσιών και εγκλημάτων, χωρίς να ελέγχεται ή να εμποδίζεται από κανέναν καθώς οι αρχές βρίσκονται υπό την υποτέλειά του. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι ο Μ. Καντάφι, δικτάτορας της Λιβύης. Ο Καντάφι, ανέλαβε με τη βία τα ηνία της Λιβύης και αποκομούσε τεράστια κέρδη ενώ, ο Λιβυκός λαός στερούνταν ακόμη και τα απαραίτητα. Ο λαός έκανε προσπάθειες για επανάσταση, αλλά παρά το τελικό αποτέλεσμα (η ήττα του δικτάτορα) οι θάνατοι πολλών αντικαθεστωτικών ήταν αναπόφευκτοι. Άλλο ένα καλό παράδειγμα, γνωστό περισσότερο σε εμάς τους Έλληνες, είναι η Δικτατορία, ή αλλιώς Χούντα του 1967-1974. Οι αξιωματικοί του Ελληνικού στρατού, οι συνταγματάρχες Γεώργιος Παπαδόπουλος και Νικόλαος Μακαρέζος, και ο ταξίαρχος Στυλιανός Παττάκος διέπραξαν πραξικόπημα και κατέλαβαν την εξουσία. Με τη στρατιωτική δύναμη που είχαν επέβαλαν την εξουσία τους. Χρησιμοποιώντας το κράτος και λέγοντας πως το προφυλάσσουν από τους κουμουνιστές διέπραξαν πολλές αυθαιρεσίες. Άλλαζαν νόμους πολύ απλά και συχνά. Οποιοσδήποτε εναντιωνόταν στο καθεστώς θεωρούταν κουμουνιστής και θανατωνόταν. Οι νόμοι δεν επέτρεπαν συναντήσεις μεγάλων ομάδων για την πρόληψη οργάνωσης εξεγέρσεων. Με την τεράστια στρατιωτική δύναμη που κατείχαν οι συνταγματάρχες έκαναν οτιδήποτε ήθελαν... 

Η δύναμη της εξουσίας εκδηλώνεται και στο σημερινό δημοκρατικό πολίτευμα, αλλά σε εντελώς διαφορετικά ζητήματα, και με πολύ διαφορετικό τρόπο. Εδώ και μερικά χρόνια, έχει καθιερωθεί στη χώρα μας το βουλευτικό άσυλο ή η βουλευτική ασυλία. Συμφώνα με το «νόμο» αυτό, παρέχεται στους βουλευτές άσυλο από τα διάφορα αδικήματα που ενδεχόμενα να έχουν διαπράξει. Με την ασυλία, τα εγκλήματα που διαπράττουν οι βουλευτές όσο ασκούν τη θητεία τους παραγράφονται. Το πλήθος των αδικημάτων που η βουλευτική ασυλία επέτρεψε να διαπράξουν αναρίθμητοι βουλευτές είναι εξωφρενικό. Χρησιμοποιώντας χρήματα του ελληνικού δημοσίου, πολλοί βουλευτές εξασφάλισαν το δικό τους μέλλον, καταστρέφοντας το παρόν και το μέλλον της χώρας τους. Κερδίζοντας τεράστια ποσά από διάφορες εταιρίες συγκέντρωσαν χρήματα που είναι αρκετά για να συντηρήσουν πολλά άτομα για ολόκληρη την ζωή τους. Όταν αυτά τα σκάνδαλα ήρθαν στην επιφάνεια, ύστερα από τεράστιες έρευνες, τα αδικήματα των εμπλεκομένων βουλευτών παραγράφηκαν ή υπέστησαν απειροελάχιστες κυρώσεις. Αυτό φυσικά είναι εντελώς αντιδημοκρατικό, καθώς οι πολιτικοί έχουν περισσότερα δικαιώματα από τους ίδιους τους πολίτες. Δυστυχώς, ο μόνος τρόπος για να σταματήσει αυτό το αδίκημα είναι η ψήφος για την κατάρριψη του νόμου, πράγμα το οποίο φυσικά θα αποτρέψουν με όλες τους τις δυνάμεις οι βουλευτές, καθώς δεν εξυπηρετεί άμεσα τα συμφέροντά τους και κατέχουν αρκετή εξουσία για να το κάνουν. Ο λαός λοιπόν είναι ανήμπορος να σταματήσει την καταστροφή της ίδιας της πατρίδας του.

Σε ένα διαφορετικό επίπεδο, η ασυδοσία εκδηλώνεται και σε εθνικό επίπεδο. Οι πιο ανεπτυγμένες χώρες έχουν ξεκάθαρα πλεονεκτική θέση μπροστά στις αναπτυσσόμενες και τις υποανάπτυκτες. Η γρήγορη ανάπτυξή που είχαν τα τελευταία χρόνια τους δίνει εξουσία, και αυτή η εξουσία τους προσδίδει δύναμη αρκετή για να ελέγχουν μικρότερες και πιο αδύναμες χώρες. Με τις πολλαπλές συνάψεις δανείων που αναγκάστηκε να πραγματοποιήσει η Ελλάδα, οι «Μεγάλες Δυνάμεις» και το ΔΝΤ έχουν τον απόλυτο έλεγχο της οικονομίας και της πολιτικής της χώρας μας. Όχι μόνο οι πολίτες, αλλά και οι βουλευτές και οι πολιτικοί της χώρας μας δεν μπορούν να αντιδράσουν, διότι με λίγες απλές διαταγές, αυτές οι χώρες μπορούν εύκολα να μας καταστρέψουν εντελώς οικονομικά. Έτσι λοιπόν, μας εκμεταλλεύονται στο μέγιστο βαθμό, αφού είναι σίγουροι πως δεν πρόκειται να δράσουμε. Η ίδια κατάσταση φαίνεται και σε άλλες αναπτυσσόμενες ή υποανάπτυκτες χώρες.

Αυτή η δύναμη φαίνεται και στις πολυεθνικές εταιρίες. Οι μεγάλες πολυεθνικές εταιρίες μπορούν να ασκούν ισχυρή επιρροή στις διεθνείς σχέσεις, λαμβάνοντας υπόψη τη μεγάλη οικονομική επιρροή τους στους διεθνείς οικονομικούς μηχανισμούς. Οι πολυεθνικές έχουν διαδραματίσει έναν σημαντικό ρόλο στην παγκοσμιοποίηση. Δεν είναι λίγες οι φορές που οι εταιρίες αυτές επέβαλαν συνθήκες σχετικές με πολίτες, έθνη ή με χώρες. Αυτές οι συνθήκες τους επέφεραν τεράστια κέρδη. Υπάρχουν πολλές μαρτυρίες ανθρώπων οι οποίοι ισχυρίζονται πως διάφορες πολυεθνικές τους απειλούσαν πως θα βλάψουν όχι μόνο τους ίδιους αλλά και την ίδια τους την οικογένεια σε περίπτωση που αποκάλυπταν στοιχεία τα οποία θα υποβάθμιζαν την εταιρία ή θα την δυσφημούσαν. Σε αυτή την περίπτωση κανένας μηχανισμός δεν μπορεί να ελέγξει την εταιρία καθώς δε διαθέτει την δική τους οικονομική δύναμη. Είναι δηλαδή μία κατάσταση παρόμοια με την εκμετάλλευση αδυνάμων κρατών από ισχυρές χώρες.

Βέβαια, πίσω από όλες αυτές τις εταιρίες και τις χώρες, βρίσκονται και πάλι πολιτικοί, βουλευτές και γενικά άνθρωποι με εξουσία. Τα πάντα υποκινούνται από τους λίγους και ισχυρούς. Αυτοί οι λίγοι κατέχουν όλη την εξουσία. Έφτασαν σε αυτό το σημείο χρησιμοποιώντας - πολλές φορές - αθέμιτα μέσα, μαζεύοντας με αργούς αλλά σταθερούς ρυθμούς εξουσία, ώσπου έφτασαν στο σημείο να είναι πλέον ανεξέλεγκτοι. Ωστόσο, δεν πρέπει να ξεχνάμε πως οι Τριάκοντα και το καθεστώς τους καταρρίφθηκαν, η Χούντα έπεσε και ο Καντάφι σκοτώθηκε. Από πολλά παραδείγματα βλέπουμε πως αυτοί οι ισχυροί τελικά δεν είναι και αλώβητοι. Με την οργανωμένη εξέγερση του λαού και την συνολική προσπάθεια, αυτή η απεριόριστη δύναμη και η εξουσία μπορεί να υπερβληθεί και να καταρριφθεί. Μήπως τελικά πρέπει να επαναστατήσει όλος ο λαός για την "αποκατάσταση της δημοκρατίας";

Ζαφειριάδης Πάνος & Κάλφας Θοδωρής