Η Ελένη στην εποχή της μαμάς μας...

Η Ελένη στην εποχή της μαμάς μας...

Οι θεατές χειροκροτούσαν με θέρμη και ενθουσιασμό. Μόλις είχε τελειώσει η παράσταση που είχε ανεβάσει το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος. «Ελένη» του Ευριπίδη! Στο ρόλο της Ελένης η συνονόματη της Ελένη Μάρκου, μία από τις πιο αγαπητές και καταξιωμένες ηθοποιούς. Η Ελένη γεννήθηκε στην Κύπρο το έτος 1974. Ήταν η χρονιά που έγινε η εισβολή των Τούρκων στην Κύπρο. Τετρακόσια χρόνια περίπου μετά την Οθωμανική εισβολή η σύγχρονη ιστορία της Κύπρου βρέθηκε μπροστά σε μια νέα εισβολή. Η απόβαση των τουρκικών στρατευμάτων είχε ως αποτέλεσμα την παράνομη κατοχή του Βόρειου τμήματος της Κυπριακής Δημοκρατίας. Περίπου 200000 Κύπριοι εκδιώχθηκαν από τα σπίτια τους και έγιναν πρόσφυγες στην ίδια τους την πατρίδα, περίπου 4000 ήταν οι νεκροί και 1600 περίπου οι αγνοούμενοι. Η οικογένεια της Ελένης αναγκάστηκε να εγκαταλείψει την εστία της και την ιδιοκτησία της.

Έτσι, η Ελένη και οι γονείς της κατέφυγαν ως πρόσφυγες στα νότια το νησιού. Εκεί μένουν μέχρι και σήμερα οι θείοι και τα ξαδέρφια της Ελένης. Οι γονείς της λίγο αργότερα αποφάσισαν να μετοικήσουν στην Αθήνα, όπου είχαν συγγενείς και καλή προοπτική επαγγελματικής αποκατάστασης. Έτσι, το έτος 1976 εγκαταστάθηκαν οριστικά την Αθήνα και ξεκίνησαν μια νέα ζωή. Ο πατέρας της ήταν γιατρός και ξεκίνησε την ειδικότητα του στο νοσοκομείο Ευαγγελισμός και η μητέρα της ξεκίνησε να εργάζεται ως καθηγήτρια αγγλικών. Ο χρόνος κυλούσε και μικρή Ελένη μεγάλωνε… Από μικρό κοριτσάκι ήξερε τι ήθελε να κάνει στη ζωή της. Όλη τη μέρα τραγουδούσε, χόρευε και έβγαζε λόγους μπροστά στον καθρέφτη. Αγαπούσε τα βιβλία και μαγευόταν από την αρχαία ελληνική μυθολογία. Διάβαζε τους μύθους του Αισώπου, τους άθλους του Ηρακλή, την ιστορία του Θησέα με το χρυσόμαλλο δέρας και τους ήξερε απ’ έξω και ανακατωτά… Και στις παραστάσεις του σχολείου πάντα μπροστά, πρωταγωνίστρια. Μεγαλώνοντας εξελισσόταν σε μια πανέμορφη κοπέλα με λαμπερά κατάμαυρα μαλλιά, έντονα σκούρα μάτια και φρύδια, ελληνική μύτη και δυναμικά χείλη. Σαν αρχαία Ελληνίδα. Ήταν επιμελής και συνεπής στα καθήκοντά της στο σχολείο με ιδιαίτερη έφεση στα φιλολογικά μαθήματα, στον γραπτό και στον προφορικό λόγο.

Είχε έντονο ταμπεραμέντο και απαράμιλλη ζωντάνια. Λάτρευε την ιστορία και τον αρχαίο ελληνικό πολιτισμό. Καθώς μεγάλωνε μαγευόταν από τους αρχαίους Έλληνες τραγικούς ποιητές και φιλοσόφους. Στα όνειρα της ταξίδευε στο παρελθόν, στην αρχαία Ελλάδα, στην αρχαία Αθήνα, στις Μυκήνες στους Δελφούς… Συναντούσε άλλοτε τον Όμηρο, άλλοτε τον Αισχύλο, το Σοφοκλή και τον Ευριπίδη. Έβλεπε να διαδραματίζονται μπροστά της... να κινούνται... ο Οιδίπους Τύραννος, η Ιφιγένεια εν Ταύροις... Φανταζόταν να υποδύεται άλλοτε την Αντιγόνη, άλλοτε την Ηλέκτρα και άλλοτε την Μήδεια. Η ίδια ήταν σκηνοθέτις και ηθοποιός. Σε άλλα της όνειρα περπατούσε στην αρχαία αγορά και έβλεπε τον Σωκράτη να διδάσκει τους μαθητές του με την διαλεκτική μέθοδο ή άκουγε τον Δημοσθένη να ρητορεύει. Το έντονο ενδιαφέρον της για την αρχαία Ελλάδα - σπάνιο για την ηλικία της - την οδήγησε - όπως ήταν αναμενόμενο - να σπουδάσει ελληνική φιλολογία.

Αμέσως μόλις τελείωσε την σχολή αυτή οι έντονες καλλιτεχνικές αναζητήσεις της την οδήγησαν στη σχολή του Καρόλου Κουν όπου πέτυχε την εισαγωγή της. Άλλωστε το βαθύτερο όνειρό της ήταν να γίνει ηθοποιός. Όταν ανακοίνωσε στους γονείς της ότι έγινε δεχτή στην Σχολή και ότι αποφάσισε να γίνει ηθοποιός και όχι καθηγήτρια φιλόλογος ξέσπασε πόλεμος, ο δεύτερος Τρωικός Πόλεμος. Ο πατέρας της τής ανακοίνωσε ότι δεν θα επιτρέψει να γίνει η κόρη του «αρτίστα» και ότι αν επιμείνει δεν θέλει να την ξαναδεί στα μάτια του. Η μητέρα της ήταν πιο διαλλακτική. Σιγά - σιγά με το πέρασμα του χρόνου το συνειδητοποίησαν και άρχισαν αν το συνηθίζουν. Στη Σχολή Καρόλου Κουν από την πρώτη στιγμή ξεχώρισε για το ταλέντο της και την λαμπερή ομορφιά της. Η γιαγιά της τής έλεγε ότι η ομορφιά είναι φίλος και εχθρός και είχε δίκαιο. Είναι αλήθεια ότι η ομορφιά της τής άνοιγε δρόμους εύκολους καθώς είχε πολλές προτάσεις, όχι πάντα και τόσο ηθικές, αλλά από την άλλη επισκίαζε το ταλέντο και την πνευματική της καλλιέργεια. Η άρνηση της σε πολλές προτάσεις δρούσε ανασταλτικά στην επαγγελματική της σταδιοδρομία. Η Ελένη όμως, βράχος... ήξερε ότι άξιζε και ήθελε να πετύχει με την αξία της. Πολλές ήταν οι απογοητεύσεις που εισέπραξε και κατάλαβε ότι αξιοκρατία δεν υπάρχει. Έτσι τελικά ερωτεύτηκε τον γοητευτικό και ώριμο στην ηλικία καθηγητή της Πάρη Πριαμίδη.

Ο έρωτας ήταν δυνατός. Οδήγησε τον καθηγητή να πάρει διαζύγιο και στη συνέχεια να συνάψει νέο γάμο με την Ελένη. Κάποιες φορές την καταδίωκαν οι Ερινύες επειδή ο καθηγητής άφησε την πρώην σύζυγο και τα παιδιά του, αλλά κατέληγε στο ότι δεν έφταιγε εκείνη αλλά ο θεός έρωτας. Μετά τον γάμο η καριέρα της απογειώθηκε και έγινε περιζήτητη ηθοποιός. Έπαιξε σε πάρα πολλές παραστάσεις και της δόθηκε η ευκαιρία να πραγματοποιήσει το όνειρο της, καθώς υποδύθηκε πολλές τραγικές ηρωίδες. Επίσης, έβαλε στόχο ζωής να προβάλει την Ελλάδα στο εξωτερικό και γι’ αυτό το λόγο έκανε πολλές περιοδείες και ανέβασε έργα αρχαίων Ελλήνων τραγικών ποιητών για να κάνει γνωστή την Ελλάδα και τον αρχαίο Ελληνικό πολιτισμό σε όλο τον κόσμο. Επίσης, ανέβασε πολλές παραστάσεις με θέμα τη ζωή του μεγάλου Αλεξάνδρου και την ιστορία της Μακεδονίας προσπαθώντας να συνεισφέρει στην προσπάθεια της Ελλάδας απέναντι στις διεκδικήσεις των Σκοπίων σχετικά με την ονομασία του κράτους... που ίδρυσαν. Η Ελένη, πνεύμα ανήσυχο και άνθρωπος της προσφοράς, προσφέρει εθελοντικά βοήθεια σε πολλές φιλανθρωπικές οργανώσεις. Σήμερα που η Ελλάδα διανύει μια πολύ δύσκολη περίοδο λόγω της οικονομικής κρίσης, η Ελένη συμμετέχει σε πολλές φιλανθρωπικές οργανώνεις που βοηθούν οικονομικά αδύναμους ανθρώπους.

Αγαπά την Ελλάδα, νιώθει Ελληνίδα και είναι περήφανη γι’ αυτό. Συμμετέχει σε μια ένωση πολιτών που αγωνίζονται για τη διάσωση της Ελλάδας. Διοχετεύει όλη της την δύναμη και είναι αποφασισμένη να αφιερώσει της ζωή της στον στόχο... να βγει η Ελλάδα από την κρίση και να ξαναβρεί την θέση που της αξίζει. Είναι σίγουρο ότι θα το πετύχει. Παρόλο που αισθάνεται Ελληνίδα δεν ξεχνάει ούτε για μια στιγμή την πατρίδα που την έθρεψε, την Κύπρο. Με κάθε μέσο προσπαθεί να στηρίξει του συμπατριώτες της, να τους δείξει ότι υπάρχει ελπίδα και ότι μέσα από όλον αυτόν τον ξεριζωμό υπάρχει κάποιο "όφελος"! Γίναμε πιο δυνατοί! Και με σύντροφο αυτή της τη δύναμη ταξιδεύει νοερά το μυαλό της στην αγαπημένη της Κύπρο...

Γεωργιάδου Ελβίρα και Γεωργιάδου Εύα